24 Ekim 2013 Perşembe

NRW018 şakayla karışık hélène grimaud




hélène grimaud ile barıştım; o küs olduğumuzun farkında bile değil; beni tanımıyor bile.
grimaud çok gençken istanbul’da bir konser vermişti; avrupa genç sanatçılar festivali mi, onun gibi bir adı vardı etkinliğin; 1987 veya 88 yılı olmalı, bir kere düzenlendi zaten, bir daha gerçekleşmedi. grimaud o konsere çıkmıştı ama daha sonraki, yani ünlü olduktan sonraki iki istanbul konserini iptal etti. nihayet geçen haziran’da festivale teşrif etti; ben gitmedim, öncekilere de o gelmemişti.

grimaud’nun biraz da “soğuk nevale” bir hali yok mu!
arte’nin, farklı dallarda çalışan ve daha önce tanışmayan iki sanatçıyı bir gece bir şehirde buluşturup neler yaptıklarını kaydettiği 60 dakikalık “durch die nacht…” (gece boyunca) programının bir seferki bölümünde grimaud ile ateş parçası rollando villazon berlin’de dolaşmışlardı. o gece, karşısında dünyanın en sıcak insanlarından biri dururken bile grimaud inanılmaz mesafeliydi!
neyse..

grimaud ile barışmama gelince; geçtiğimiz cumartesi akşamı kölner philarmonie’de wdr sinfonieorchester köln (batı alman radyosu senfoni orkestrası) eşliğinde ve jukka-pekka saraste şefliğinde enfes bir konser verdi de, ondan affettim kendisini.
grimaud mükemmel bir schumann piyano konçertosu çaldı, uçurdu beni; zaten salonun en tepesindeki koltuklardaydım, koltuk bile değil, arkalığı olmayan sıralar; en ucuz biletler oraları; sahne de gözükmüyor; hoş ben zaten klasik müzik konserlerini gözümü kapatarak izliyorum, ön koltuk arka koltuk fark etmiyor; neyse ki salonda akustik mükemmel, önemli olan da o!

salon tıklım tıklım doluydu: cumartesi akşamı, yıldız bir piyanist, klasik bir program ve bilet fiyatlarının almanya standartlarına göre ucuzluğu 2000 küsür kişilik salonda boş koltuk bırakmamış, kapıda bilet arayan çaresiz bir kalabalık yaratmıştı.
saraste şefliğindeki orkestra konserin ikinci yarısında, grimaud’un yükselttiği çıtayı düşürmedi, enfes bir brahms senfoni icra etti, dördüncüsünü. başlangıcı da wagner’in “tristan ve isolde”siyle yapmışlardı. 

bütünüyle klasik ve bildik ama unutulmayacak kalitede bir konserdi; ne diyim, allah devamını erdirsin..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder