18 Aralık 2013 Çarşamba

NRW070 daniel barenboim, köln seyircisi ve schubert


 
daniel barenboim dün akşam kölner philharmonie’de bir piyano resitali verdi. öksüren, aksıran, gürültü yapan, bölüm arasında (hem de iki kere) alkışlayan seyirciler, çalan telefonlar; kendimi istanbul’da zannettim!
barenboim iki bölüm arasında, mendili çıkardı, seyirciye döndü ve mendili ağzına götürüp öksürüyormuş gibi yaptı; demek ki almanya’daki seyircilere de yol yordam öğretmek sanatçının işi!

acaba barenboim’un çaldığı schubert sonatları (op.120, op.42, op.53) pek bilinmeyenler mi, de seyirci alkışladı diye düşündüm; programa baktım, öyle kenarda köşede kalmış değil, basbayağı ünlü sonatlarmış (ben üçünü de ilk defa dinledim).
ayrıca; seyirci sonatı tanımasa da saymasını biliyordur herhalde; programda kaç bölüm olduğuna bak öyle alkışla, değil mi!

sonunda çözdüm bilmeceyi: konser, westdeutsche konzertdirektion adlı konser organizasyon şirketinin 100.yılı kutlama konseriymiş. hoş, barenboim bu schubert’lerle almanya’da turnede zaten, yani öyle özel bir konser değil aslında; kutlama diye bedava olan bir şey de yok; aksine biletler cep yakıyordu; zaten herhalde bu yüzden, barenboim gibi bir yıldız bile salonu tıklım tıklım dolduramamıştı. öksürenler, alkışlayanlar, cep telefonlarını açık unutanlar da herhalde organizasyon şirketinin davetlileriydi. çünkü kölner philharmonie’de o kadar konsere gittim, birinde bile bunlar olmadı.

barenboim, bence bu çok kötü seyirciye, hiç nazlanmadan iki bis çaldı; hak etmemiştik halbuki. çıkışta bizleri, organizasyonun ikramı kölsch’ler bekliyordu; işte şimdi oldu!

barenboim’un schubert konserini düzgün bir seyirciyle dinlemiş olmak isterdim; konsantrasyonum çok kolay bozulduğu için, hele de ilk defa dinlediğim schubert sonatlarından hayal ettiğim zevki ve tatmini alamadım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder