.ilk bölümde akram khan solo dans etti: ancak sanki bir sürü karakter vardı sahne üzerinde, kalabalıktı. ikinci bölümde akram khan yine solo dans etti: bu sefer sadece o vardı sahnede, tekti. üçüncü bölümde müzisyenlerle alışveriş etti, düet yaptı, atıştı. akşama adını veren "gnosis" isimli dördüncü bölümde ise akram khan ile kodo davulcusu yoshie sunahata birlikte dans ettiler..ilk üç bölüm daha soyuttu, dördüncü bölüm bir hikaye anlatıyordu.
.ilk üç bölüm geleneksel danstı: akram khan'ın ustası olduğu kathak. çok da zarifti dansı. geleneksel kuzey hindistan dansını tanımayan seyirciye, kendini hayran hayran seyrettirmek kolay iş olmasa gerek.
.dördüncü bölüm kodo ve kathak hareketlerinden esinlenilerek tasarlanmış bir çağdaş dans örneği idi. koreografinin br kısmı ve özellikle de yoshie sunahata'nın japonca şarkıyı söylemeye başlamasından itibaren sona kadar olan bölüm had safhada akram khan ile sidi larbi cherkaoui'nin 2005 yılında birlikte sahneye koydukları "zero degrees"i andırıyordu.
.gösterinin bütün bölümlerinde ışık tasarımı çok ustacaydı; ışık özellikle "gnosis"te neredeyse başrollerden biriydi, dansçılardan rol çaldı.
.dekor olarak sahnenin en gerisine asılmış iki perdenin arasında bir yarık vardı. bütün enerjiyi o yarık biriktirdi ve sonunda serbest bıraktı. belki de "gnosis"in en özgün tarafı o yarıktı.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil"zero degrees"i andırıyordu kısmına katılmamak elde değil. hatta "zero degrees"i andırmaktan da öte oradaki meselesini bitirememiş belli ki akram khan. istanbul'a gelmesindeki önem bir daha onu izler miyim sorunda tıkanıyor, zira bu hindu-sufi aroması bünyeme fazla geliyor.
YanıtlaSililk iki bölümü fazlaca folklorik buldum ve bir yere oturtmakta zorlandım. bu bölümlerden dolayı kendisine kültür elçisi ünvanı verilse yeridir..
YanıtlaSilüçüncü bölüm, ilk iki bölümden alınan figürlerle oynanıyor olmasına rağmen daha özgür, daha güzeldi. sanırım dili anladığım için...
yalnız son bölüm, hikayenin de katkısıyla etkileyiciydi. anlatımın güçlü olmasından müziğe ve senin de belirttiğin gibi ışığa kadar her şey güzeldi. son bölüm için sadece, yoshie sunahata'nın sesini dansından daha çok beğendiğimi eklemeliyim..