jordi savall'ın "istanbul" albümü, fazıl say'ın "istanbul senfonisi", pina bausch'un "nefes"i, orhan pamuk'un "masumiyet müzesi" romanı ve evi... bunların hiçbirinin kıvılcımını istanbul 2010 ajansı yakmadı! 2010 ajansı işi gücü bıraktı, habire şizofren piyanisti istanbul'a getirmekle uğraşıyor!
son istifalar olmayıp, onların yerine vecdi sayar ajans'ta göreve başlamasaydı bu akşamki konser de olur muydu acaba? zor! çünkü sayar'ın önayak olduğu, ve ajans'ın başta destek verdiği "golden routes" projesinden son bir yılda ses-seda çıkmamaya başlamıştı.
neyse...
jordi savall'la birlikte, akdeniz'e kıyısı olan yedi ülkeden ondört müzisyen birlikte müzik yaptılar bu akşam lütfi kırdar'da. kudsi ergüner, derya türkan, yair dalal, fahrettin yarkın, pedro estevan gibi hepsi birbirinden usta müzisyenler birarada o kadar ahenkle çaldılar, yaptıkları müzik o kadar güzeldi ki, salonun duvarlarından çınlayan bozuk akustik bile konserden aldığım keyfi azaltamadı.
sinemalarda film festivali, crrks'da igudesman & joo şovu bir yana, konserin bilet fiyatlarının çok yüksek olmasından dolayı da olsa gerek, seyircinin az ve öz olması, serseri mayınları engellemiş olmalı ki, benim oturduğum yerden edindiğim intiba saygılı, meraklı ve "sessiz" bir izleyici kitlesinin büyülenmiş bir huşu ile jordi savall ve "istanbul" ekibini izliyor olmasıydı.
eser aralarında es vermeden (ve alkış istemeden) iki büyük bütün halinde yorumladılar albümü. tabii, hızlı biten eserlerin ardından alkışlar gelmedi değil!
albümde olmayan bir-iki eser de eklenmişti sanırım programa.
jordi savall ve sırf bu albüm için biraraya gelmiş ekibin "istanbul"u, salı akşamki türkan-zülfikarpasic-garciafons konserinin akdenizli ruhunu çoğaltarak, koyultarak sürdürdü.
konserin tamamı damıtılmıştı; doruk anlarından biri ise, ikinci yarıda gaguik mouradian'ın kemençesiyle yaptığı taksimdi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder