en büyük şaşkınlığı gösteri bitip de sanatçılar siyah maskelerini çıkardıkları zaman yaşadım. ardından da hayranlık geldi. isviçreli mummenschanz pandomim tiyatrosu'nun sanatçılarından bahsediyorum.yaklaşık bir saat boyunca sahnedeki büyüyü, enerjiyi, espriyi yaratan ekip öyle genç falan değil, hepsi rahat 50'nin üstündeler ve bu had safhada elastik ve enerjik gösterinin ardında onlar var: floriana frassetto, bernie schürch, raffaella mattioli ve pietro montandon.
yaklaşık bir saat boyunca soyut, absürd, yaratıcı bir dünyaya götürdüler beni. eğlendim, şaşırdım, hayran kaldım. bittiğinde keşke daha sürseydi diye geçirdim içimden. ve bu kadar yaratıcı, ince, nüanslı bir gösteriden sonra cevahir alışveriş merkezinin kaba mimarisine, gürültüsü ve kalabalığına çıkasım gelmedi.
sen cevahir alışveriş merkezine güzel bir eserden sonra çıkmak istemeyişini dillendirirken, kültür bakanı emek sineması için "aynı emek alışveriş merkezinin üst katına yeniden kurulacak" diyerek gönlümüzü almaya çalışıyor..
YanıtlaSil