kötü bir huyum var; sergilere ancak ya son haftasında ya da son gününde gidiyorum. kötü mötü bu huya da razıyım aslında, çünkü son gün de olsa gitmemi sağlıyor. kötü tarafı, son ana bıraktığım için kaçırdığım da pek çok sergi oluyor! pera müzesi'ndeki "kurosawa-desenleri"e kapanmadan bir gün önce gitmiştim, istanbul modern'deki "gölgeye övgü"yü ben kapattım!
evet, serginin son günü olan bugün (6 mayıs) saat 17.58'de güvenlik görevlilerinin ısrarlı müdahaleleri sonucunda sergi salonundan en son çıkan ben oldum. 4 saattir içerdeydim.
bazen sona bırakmak denk te gelebiliyor: "gölgeye övgü" sergisi tam da kukla festivalinin başladığı bir haftaya -amiyane tabirle- cuk oturdu.
zaten dün ve bugün festival kapsamındaki "akdeniz kuklası sempozyumu" istanbul modern'de düzenlendi.
"gölgeye övgü" dublin'den gelmiş, atina'ya benaki müzesi'ne gidiyor. istanbul'da kaçıranlar atina'da yakalasınlar, çünkü enfes bir sergi. hatta şunu bile iddia edebilirim: istanbul modern açıldığından beri düzenlenen geçici sergilerin içerik açısından en bağlamsal ve en kapsamlı olanı.
bu topraklardaki geleneksel sanat ile bağlantı kurduğu gibi, bunu coğrafi, kültürel ve tarihsel olarak ta geniş bir kapsamla ele alan, geçmişten ve günümüzden oldukça isabetli sanatçı ve yapıt seçimleriyle bu çerçeveyi kuvvetlendiren bir sergi.
"gölgeye övgü" görsel olarak müthiş doyurucu olmasının yanısıra, orjinal objeler ve ürünler açısından da zengin bir toplamın biraraya getirildiği heyecan verici bir bütünlüğe sahip.
haddim değil ama kuratör paolo colombo'yu kutlamak lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder