"... Ve günler geçtikçe cümle kurmanın, kelime birleştirmenin ya da yalın, dört satırlık mısralar yazmanın gerçekten becerebildiğim, beni tutkuyla bağlayan tek şey olduğunu daha iyi anlıyorum. Bunu yapabilmem için de onları sonradan kullanabilmek amacıyla bir arşive yerleştiriyormuşum gibi insanları özel bir şekilde gözlemlemem lazım. Bunu yapabilmem için ayrıca özel bir şekilde okumam lazım, belli belirsiz ihtiyacım olan şeyleri hemen olmasa da sonradan kullanmak için bütün gözeneklerimle içime çekercesine. Bunu yapabilmem için de fazla arkadaş ilişkilerimin olmaması ve akşamları çıkıp içki içmemem lazım çünkü o zaman ertesi gün çalışamıyorum. Ve kafamda devamlı cümleler kurmakla meşgul olduğumdan, Ebbe benimle konuşmak istediğinde sık sık mesafeli ve dalgınım, o da bu yüzden inciniyor. ..."
- Tove Ditlevsen
(Çeviri: Leyla Tamer)
MonoKL Edebiyat
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder