halen doğup büyüdüğü küçük sıkıcı belçika köyünde, satın aldığı şeyleri koyabilmek için eskisinden daha büyük bir ev satın alan, 14'ünde merakla başladığı cinsel hayatını çeşitli evrelerden sonra 36'sında seks partnerini bağlayarak zevke dönüştüren, ikinci sınıf korku filmlerinin yanısıra polanski'nin "bittermoon"una da hayran olan, on yıldır yönettiği oyunlarda sadece kadın-erkek oyuncularını değil kendini de çırılçıplak sahneye çıkartan, türk yemeklerine hayran kilolu, matrak ve "kompleksli" tiyatro yönetmeni stef lernous, garajistanbul'da 0032 kapsamında abattoir fermé adlı topluluğu ile "mythobarbital/titanların dönüşü"nü sahneledi.pazar gününden beri istanbul'dalar; garajistanbul'da salı akşamı eski iki oyunlarının ("galapagos" ve topluluğun belçika'da çıkış yaptığı oyun "tourniquet"nin) video kaydı, dün akşam ise on kısa filmden oluşan cinérama çalışmaları gösterildi. üç akşam "mythobarbital"i sahneleyecekler. bu akşam seyircilerle oyun sonrası bir saat süren ve çok keyifli geçen bir söyleşi düzenlediler.
uykularından uyanan zombi-tanrıların mitsel hikayelerinde günümüzün sıradan insanlarına ait sıkıcı günlük ritüellerin izlerinin sürüldüğü üç kişilik, sözsüz, 20'li yılların film müziklerinden küçük, "paslı/çapaklı" parçaların çalış hızlarıyla oynanarak biraraya getirilmesiyle oluşturulmuş bir müzik tasarımına sahip (kreng), sahne (leo de nijs) ve ışık (sven van nijk) tasarımlarının da çok ustaca ve etkileyici olduğu bir yapım "mythobarbital".
abattoir fermé/stef lernous'un ayrıksı, garip, alışılmadık, uç noktalara yakın bir tiyatro anlayışı var. kolaylıkla sıkıcı olma tehlikesine düşebilecekken, tam tersine her an seyircinin dikkatini diri tutan, hipnotize edici düzeyde etkileyici ve atmosferik bir anlayış bu.
tiyatro sezonunu kapatmak için birebir!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder