dot'un emekleri boşa gitmedi; kurulduğundan beri oyuncusu-yönetmeni-çevirmeni ile ne kadar uğraşsalar da maalesef çeviri ve biraz da özenti kokmaktan kurtaramadıkları yabancı in-yer-face oyunlarından sonra, dot kendini bütünüyle "evinde" hissettiği bir yerli oyunla tiaytro festivali'nde karşımıza çıktı.
hem de nasıl bir in-yer-face! şimdiye kadar olmadığı kadar seyircinin burnunda, dibinde, sarmaş dolaş!
buna bir de; hiç bir çeviri oyunda olmadığı kadar "fantastik" dil argosu, hakan günday'ın dili kullanma üslubu eklenince tam bir keyife dönüşüyor seyirlik. oyuncuların ağzından çıkan her bir cümle yabancılık çekmeden dinleniyor, hiç bir kelime oyuncuların ağzında yapıştırma durmuyor! "sirk" fikri sahnelemenin çıkış noktası olmuş ya; kelimeler de sirkin havada uçuşan canbazlarına dönüşüyorlar!
dile hakim olmak, oyuna da karakterlere de olaya da hakim olmayı getiriyor; buna bir de beş yıllık in-yer-face deneyimi/stajı eklenince, hem yönetmen murat daltaban hem de oyuncu ekip resmen döktürüyorlar. seyirci de alışık ve hazır zaten; tam tavında!
anlaşılan; "malafa" tam zamanında geldi. hakan günday sağolsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder