"I know, that I have been a great disappointment to all of you and most of all to myself. I am longing for the truth as much as you are and I couldn`t find anything more desirable than honesty, but it has not been given to me. I cannot produce any true word. I am a failure..."
kağıt üzerinde heyecanverici duran projeler, kağıt üzerinde ilginç duran metinler uygulamaya geçildiğince bazen aynı etkiyi yaratamıyorlar. "the infernal comedy" (şeytani komedya) da maalesef böyleydi.
yoğun bir haftanın, yorgunluk kaplı bir cumanın ardından, havalandırmanın uğultusunun bütün şiddetiyle duyulduğu ama yine de sıcak ve boğucu olmaktan kurtulamayan 2000 kişilik kocaman bir salonda, ne yapsanız o geniş sahnede yoğunluğunu yitirecek bir gösteriye konsantre olmak benim için çok zordu. olamadı da! bunda eminim, yukarda saydığım etkenler dışında oyunun da payı var hiç kuşkusuz.
26 Ocak tarihinde siz bloğunuzda yazdığınızdan itibaren bu günü bekledim. Oyuna gelmemeye karar vermiş arkadaşlarımı arayıp ikna ettim, gün boyu tatlı bir heyecanla gezindim. Ve Malkovich sahneye çıktığı andan, oyun bitene kadar geçen tüm süre boyunca gürültüye/uğultuya kulak tıkayıp, oyun ne zaman başlayacak diye düşündüm.
YanıtlaSilTüm hayal kırıklığıma rağmen, yine de pollyannacılık yapayım, John Malkovich’i kanlı canlı hem de İstanbul’da izleyememiş olsa idim çok üzülürdüm.
evet, en büyük tesellimiz malkovich'i istanbul'da seyretmiş olmak.
YanıtlaSilgeçen yazki jeanne moreau tesellisinin aynısı...
Dün kaşamdan beri iki oyunu kıyaslıyorum:
YanıtlaSilİki teselliyi oyun/etki/kişi/yer/iklim şartları/yarattığı beklenti/belki bilet fiyatı ve bilete ulaşmak için verilen uğraş ve diğerleri açısından kıyaslayacaksam; -sizin yıldız ölçülerinizi kullanacağım-
Işığın Oğulları ile Karanlığın Oğullarını Savaşı (Jeanne Moreau ile –tüm yağmura rağmen-) ***,5
Şeytani Komedya – (Sadece John Malkovich için gittiğim ve sopranolar sayesinde) **
:)