istanbul'un neredesinde oturursanız oturun, semaverkumpanya dolayısıyla kocamustafapaşa'ya yapacağınız bir seyahatten kesinlikle pişman olmazsınız! emin olun. "süleyman ve öbürsüler"le -biraz da geç- keşfettiğim semaverkumpanya topluluğunun son oyunu "resmi geçit" ocak ayında sahne ışıklarına çıktı.
yunanlı yazar loula anagnostaki'nin tek perdelik oyunu ilk defa 1969 yılında paris'te sahnelenmiş. eski bir oyun sayılabilir, ancak içeriği kesinlikle eskimiş değil!
oyun, iki kardeşin kapalı bir mekanda (bir odadan kesit alınmış gibi tasarlanmış, klostrofobik sahne ve ışık tasarımı: cem yılmazer) birbirleriyle ve mekandaki tek pencere sayesinde "gördükleri" dışarıda gerçekleşenlerle hesaplaşmalarını anlatıyor.
pencereden kardeşler tarafından "anlatılan" olaylar soyut ve kavramsal bir çerçevede ele alınmış; gerçekten görüldüğünden emin değiliz. anlatılanlar bütünüyle halüsinasyon da olabilir, düş de, çok önceden yaşanmış “gerçekler” de, çok önceden yaşandığı için artık deforme olmuş gerçekler de!
işte bu tekinsiz, ikircikli dünyanın yaratılmasında oyuncular çok başarılı: erkek kardeşte nadir sarıbacak ve ablada öyküm elif erdoğan.
yönetmen serdar keskin'in, oyunun başında ve sonunda bıraktığı uzun karanlıklar da çok isabetli; bu sayede oyun sürecinde gerçekleşenler tırnak içine alınmakta ve gerçeklikleri sorgulanmakta.
"resmi geçit" yaklaşık 50 dakika sürüyor.
semaverkumpanya keşke -tam da program broşüründe belirtildiği gibi- aynı yazarın "resmi geçit"inin de dahil olduğu üç kısa oyununu -zamanında atina'da olduğu gibi- arka arkaya sahneleseydi. herhalde seyirci için çok daha bütüncül bir deneyim olurdu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder