adı türkçeye „dükün mali durumu“ olarak çevrilebilecek bu film murnau’nun herhalde en zayıf işlerinden biri olsa gerek. film, komedi türünde çekilmiş olmasına rağmen, daha çok trajik bir hikaye anlatıyor; iflasın eşiğine gelmiş bir dükün düze çıkma çabaları.
filmi seyredilir kılan en önemli özellik görüntüleri. filmin çoğu sahnesi gerçek dış mekanlarda çekilmiş. o dönem şartlarında, hele de dünya ekonomik krizi yaklaşırken, bayağı masraflı ve meşakkatli bir iş. çekimler hem de dalmaçya kıyılarında yapılmış. dükün sahibi olduğu ada olarak adriyatik kıyısındaki spalato, cattaro, zara gibi tarihi kasabalar kullanılmış. yüzyıl başının el değmemişliği de eklenince, dış mekan çekimleri gerçekten etkileyici; pitoresk.
murnau iç mekanlar için de çoğunlukla o bölgedeki otelleri kullanmış. iç mekan kadrajları özellikle derinlik hissini arttıran ve 17. yüzyıl hollandalı ressamların, özellikle de pieter de hooch‘un iç mekan tablolaları gibi, mekanların geriye doğru pencere ve kapılarla biribirine aktığı çerçevelemeleriyle dikkat çekici. o dönemin en önemli tiyatro adamlarından max reinhardt’ın tedrisatından geçen murnau iç mekan çekimlerinde tiyatral bir etki yaratmış.
murnau’nun 1922 tarihli „phantom“ (hayalet)‘inin son sahnesinde de benzer anlamda etkisi kuvvetli bir sekans vardı; protagonistin hapisten çıktığı sahnenin çekiminde arka arkaya aynı hizada dizilmiş kapıların oluşturduğu perspektifle ve sadece kapıların arkadan aldıkları ışıkla tiyatral bir etki yaratılmıştı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder