bu seneki festivalin benim için en büyük hayalkırıklığı, filmlerine özel bir bölüm ayrılmış yönetmen lisandro alonso oldu. iki filmini izledim: "özgürlük" ve "ölüler". ikisini de beğenmedim.
festival kataloğundaki tanıtım yazılarının biraz abartılı olduğunu yıllardır biliriz; alonso'nun tanıtımı da benzer şekilde, müthiş havalı ama içi boş cümlelerle yapılmış: "Çok sözcük kullanmadan derinlikli cümleler sarf eden; kafa karıştırmayı seven, nefes kesen görüntüler, uçsuz bucaksız alanlar ve ıssızlıkla hikâyelerini anlatan Lisandro Alonso, Arjantin sinemasının son dönem belki de en nevi şahsına münhasır yetenekli yönetmenlerinden..." bu palavralara kanan kanıyor..
140 dakikalık tek çekimden oluşan "victoria" ve 5.5 saatlik epik "evvelden" adlı filmler de, seyredilebilir olsalar da, beklentimin altına kaldılar..
kazaktistan filmi "belalı ev" ise, bence uzak durulası! şikago'dan "özgünlük" ve varşova'dan "özgün ruh" ödüllerini nasıl almış, hiç anlamadım!
festivalin şimdilik en iyi filmi ise izlanda'dan "bakir dev" (fusi/virgin mountain).
"festival işte böyle filmleri izlemek için var!" dedirten; mutluluk, hüzün, umut, kabullenmişlik, sevgi ve aşkı anlatan; buruk bir film. enfes oynanmış, çok basitçe çekilmiş.
dagur kári'nin bu içli filminin hiç bir ödülü yok; ama gönüllerin ödülüne aday..
festivalde iki gösterimi daha var; kaçırmayın derim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder