çiçekli sahneler deyince tabii ki akla ilk "nelken" (karanfiller) geliyor.
her ne kadar gerçek çiçekler olmasa da, sahne sanatlarında bu malzemeyi pina bausch kadar etkili bir şekilde kullanan başka bir sanatçı yoktur herhalde..
tabii, bausch ile birlikte hemen, sahne tasarımcısı peter pabst'ın da adını anmak gerekir.
"nelken"den sonra, pina bausch'un çiçeği kullandığı yapıtlarından bir başkası, bausch ve topluluğunun 1998'de istanbul tiyatro festivali'ne ilk defa konuk oldukları "der fensterputzer" (cam temizleyicisi)dir.
yine gerçek çiçekler kullanılmamış; ancak, hong kong'dan esinlenen bu yapıttaki kırmızı güllerden tepe hem hareket eder, hem de dansçılar için üstüne tırmandıkları, içinde kayboldukları, etrafında oynaştıkları, üzerinde kayak yaptıkları bir nesneye dönüşür.
pina bausch'un, yine istanbul'da izleme şansına erdiğimiz, başka bir yapıtında da çiçekli bir sahne vardır. bu sefer çiçeklerin görüntüsü kullanır bausch.
"masurca fogo"nun son sahnesinde kızlı erkekli çiftler birbirlerine sarılmış dans ederken, bir yandan da erkekler gömleklerinden soyulup üst tarafları açık kalırken, çiftler yavaş yavaş yere uzanıp sarılmaya, sevişmeye devam ederken; bütün sahneyi kaplayan projeksiyondan farklı çiçeklerin açma görüntüleri hızlandırılmış olarak verilir.
bau'nun "raquel" şarkısı eşliğindeki bu yaklaşık 10 dakikalık sekans, "sürüsüne bereket" şiirsel an yaratmış olan pina bausch'un sanatının -bence- doruklarından biridir.
maalesef bu sahnenin hareketli-hareketsiz görselini bulmak çok zor, hatta imkansız. internetteki taramalarımda ancak tek bir görsel bulabildim.
[almodovar'ın "hable con ella" filminin son sahnesinde, filmin protagonistlerinin bir tiyatroda izledikleri gösteri "masurca fogo"nun bu sahnesidir; müzik ve koreografi aynıdır, ancak ne sahne tasarımı ne de projeksiyon görüntüsü özgün halindedir.]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder