4 Şubat 2011 Cuma

"freedom here, here, here, here, here, here, here... for everyone!"


buika'yı ayşe'nin kitap kulübü'nden gülda hanım'ın vesilesiyle tanıdım. bir yıl dolmadan istanbul'da -yanılmıyorsam- dördüncü konseri olunca da kaçırmadım; bu akşam cemal reşit rey konser salonu'ndaydım.

ateş parçası bir kadın; seksi, cazibeli, baştançıkarıcı...
kırılgan, kol-kanat gerilmeye muhtaç, insanın içini saran sevecen mi sevecen bir gülüşe sahip küçük bir kız çocuğu...
buğulu, puslu bir ses. samimiyet yüklü, taa yüreğinin içinden kopup gelen haykırışlar, sesinde inişler çıkışlar, pesler tizler...
aşk acısından ağlayan ("duele el amor"), sevinçten gülücükler dağıtan, piyanistle karşılıklı cilveleşen, sahnede dans eden, müzisyen arkadaşlarının fotoğraflarını çeken, bir anda kopup başka diyarlara giden bir cin...
"el ultimo trago", "volver", "luz de luna" gibi tanıdık şarkıları ve meksika müziğinin yaşayan efsanesi chavela vargas klasiklerini bambaşka şekillere dönüştüren bir büyücü. sanki bir voodoo ayini...

"freedom here, here, here, here..." derken iki eliyle başını, yüreğini, karnını, cinsel organını, bacaklarını, kollarını kavrayıp gösteriyor; hepsine, hepimize özgürlük diliyor buika.
müzikte olduğu kadar özel hayatında da sınırları zorlayan özgür bir dünyalı buika.
bu akşam crr'de yüreklerimize işleyen, bedenimizi kıpırdatan bir konserle kalbimizi çaldı; çalmadı aslında, bizler seve seve teslim ettik.

gülda hanım'a teşekkürler; buika'ya dikkatimi çektiği için.

...

şubat ayı pedro almodovar'ın şarkıcılarından biriyle başladı, bir başkasıyla bitecek.
sıradan insanlara göre "arızalı tipler" olarak görülen bu iki kadın sanatçı benzersiz sesleriyle ve hüzünlü yorumlarıyla kulaklarımızda tınlayacak bu ay.
buika'nınki silinmeye yüz tutmuşken, luz'unkiyle büyüleneceğiz...

1 yorum:

  1. Tam da bu ikiyüzlülük arasında iyice köşeye sıkıştığımız günlerde onun "Freedom here, here, here, here" diyen sesi bana iyi geliyor.

    Geliyor gelmesine de hemen ardından şunu düşünüyorum: İyi ki Bukia, bu topraklara göçmemiş. Dün Bianet’te Başar Başaran ülkenin hâli için şöyle yazmış:

    “Ne bir karnavalı var ortak, ne de bir yası.” (http://bianet.org/bianet/bianet/127656-defne-joyun-ardindan-nebbaslar-ahlakcilar-ve-mutsuzluk-uzerine)

    Bu arada yazınızı okurken yüzüm kızardı:) Bloğunuza eklediğiniz her yazının sebebi ile asıl ben teşekkür ederim.

    Sevgilerimle,

    Gülda

    YanıtlaSil