gezici festivalde "bekleme"ye dair başka bir gösteri

seas devam ediyor. dün ve bu akşam ses tiyatrosu'nda isveç'ten gelen teatr giljotin topluluğu bir akustik opera sahnelendi: "sorelle"

italyanca kızkardeşler anlamına gelen "sorelle" karadağ'dan bir hüzün hikayesi anlattı bize; üçü de aynı denizciye sadık kalma ve onu sonsuza kadar bekleme sözü veren üç kızkardeşin hikayesiydi bu.

sahneye koyan ve müziğini besteleyenler isveçli sanatçılardı. arnavut bir dansçı da gösteride rol alıyordu; "sorelle" tam da seas festivali'nin sanat yönetmeni chris torch'un gösteri öncesi sahneye çıkıp dediği gibi "seas'in farklı kültürler/ülkeler/toplumlar arasında karşılaşmalar/ilişkiler kurmaya yönelik amacını karşılaşan bir çalışmaydı.

"sorelle"nin biçimi beni çok fazla etkilememiş olsa da usta işi ve etkileyici sahne ve müzik tasarımı 50 dakikalık yapıtı sıkılmadan seyredilir kıldı; dekor, farklı sahnelerde oynanmaya müsait olabilmesi açısından basit ve portatifti ancak ışık ve ses düzeni oldukça profesyonel bir düzeye sahipti.

oyunu sürükleyen üç hanım oyuncu da gerek şan ve dans tekniği gerekse oyunculuk açısından doyurucuydular.

yazık ki ses tiyatrosu, yurtdışından gelen ve ücretsiz olan bu etkileyici gösteri için hıncahınç dolu değildi. bırakın 15 milyonluk bir metropolde meraklı ve maceraperest tiyatro seyircisinin azlığını, konservatuar ve tiyatro topluluğu dolu olan bu kentte yabancı bir oyuna yeterince talep olmaması üzücü, ve 2010 öncesinde oldukça düşündürücü!

yukarıdaki fotoğrafı tiyatro topluluğunun sitesinden almama rağmen, maalesef "sorelle"ye dair fikir vermekten uzak. bu link ise "sorelle"yi seyredemeyenler için fikir sahibi olunabilecek hoş bir fragman: http://www.vtunnel.com/index.php/1010110A/819d1d3cd8e72fa256cbb2a337931ea1ef6bc47b755869766584cd60220df241aaea8477649c3e8e16494#