Folia.
Fotoğraflar: Julie Cherki
Folia.
Fotoğraf: Gilles Aguilar
Mourad Merzouki başında olduğu Centre chorégraphique national de Créteil et du Val-de-Marne / Cie Käfig yapımı “Pixel” (2014) adlı işi ile geçen yılki İstanbul Tiyatro Festivali’nin kapanışını yapmıştı. Merzouki'nin Pôle en Scènes yapımı 2018 tarihli “Folia” adlı yapıtını bu yılki Stuttgart Colours Uluslararası Dans Festivali'nde seyrettim.
Break dans, hip-hop gibi sokak dansları geleneğinden gelen Merzouki “Folia”da bu dans türlerinin gündelik ve dinamik estetiğiyle Barok müziğin enerjik ve ilahi şiirselliğini birleştirmeye çalışmış. Ancak 15 dansçı ve sekiz müzisyenden oluşan geniş kadrosuyla “Folia” bir dans işinden ziyade, hareketli dekorları, çok renkli ışıkları ve kostümleriyle adeta bir şov gibiydi.
Franck-Emmanuel Comte düzenlemesi ve şefliğinde Concert de l’Hostel Dieu topluluğunun icra ettiği barok müzik özgün haliyle değil, elektronik müzikle harmanlanarak, yani dönüştürülerek sunuluyordu. Hip-hop koreografileri ise Merzouki’nin özellikle ünlendiği ilk yıllardaki işlerinde olduğu kadar nitelikli bir seviyede değildi.
Yapıt dramaturjik bir altyapı da içermiyordu; etkileyici ve bildik Barok müzikler ile gözalıcı hip-hop/break dans hareketleri yan yana getirilmiş, “best of” mantığında arka arkaya dizilmişti.
Yapıtın son sekansına hakim ancak bütünü ile alakasız olan semazen dansı ise, ülkemizdeki bazı eğlence mekanlarında içi boşaltılıp koflaştırılarak kitle turizminin hizmetine sunulan Sema törenlerini hatırlattı bana. “Folia” maalesef Barok müziğin ve sokak danslarının derinine ve felsefesine inmeden kotarılmış, tüketilirken keyiflendiren ancak bittikten hemen sonra hafızada iz bırakmadan silinen, uçucu ve yüzeysel bir çalışmaydı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder