"Molière Efendi"den...

…

Gürültü çoğaldı. Kapı açıldı ve eşikte bir paltoya sarınmış, başında gece takkesi ve elinde şamdanla Moliere göründü.
“Ne yapıyorsunuz?” diye sordu.
“Hayat çekilmez!” dedi Chapelle ağlayarak. “Elveda Moliere, ebediyen elveda! Biz boğulmaya gidiyoruz.”
“Güzel bir tasarı,” diye yanıtladı Moliere kederle. “Ama beni unutmuş olmanız çok kötü bir şey. Sizi dostum sanırdım.”
“Haklı!” diye haykırdı altüst olan Jonsac. “Tam bir domuz gibi davrandık. Haydi gel sen de bizimle boğul Moliere!”
Bütün dostları Moliere’e sarıldılar ve sonra, “Haydi gidelim!” dediler.
“Pekala, gidelim,” dedi Moliere. “Ama biliyorsunuz dostlarım, akşam yemeğinden sonra boğulmak hoş bir şey değil, çünkü insanlar bunu içkinin etkisiyle yapmış olduğumuzu söyleyecekler. Böyle yapmamalıyız. Haydi, şimdi gidip yatalım, sabaha kadar uyuyalım ve saat onu çalınca, yıkanıp temizlendikten, uygun bir kılığa girdikten sonra başımız dik olarak ırmağa gideriz, hiç olmazsa herkes gerçek filozoflar gibi boğulduğumuzu görür.”
“Harika bir düşünce!” diye haykırdı Chapelle, Moliere’e bir kez daha sarılarak.
“Seninle yanı fikirdeyim,” dedi Jonsac, sonra başını şarap bardaklarının arasına sokup hemen uykuya daldı.
…

- Mihail Bulgakov

(çev.: Özdemir İnce)

Everest Yayınları