özgün ve başarılı bir müzikal: "7"

ayın 7'sinde "7, şekspir müzikali"ni izledim; tesadüf, ayarlı değil.

shakespeare'in yaklaşık 20 eserinden derlenerek oluşturulmuş kurgu, bir erkeğin hayatının yedi safhasını anlatıyor; doğumdan ölüme.
erkek'e dört soykarı eşlik ediyor. soykarı'lar soytarı'dan türemişler. keşke biraz da kocakarı'lıkları olsaydı.

"7" neşeli bir müzikal olmuş. pek bir eğlenceli; karnaval mantığında.

haluk bilginer tek kelime ile muhteşem.
ona eşlik eden dört genç kadın oyuncu (evrim alasya, selen öztürk zeynep alkaya, tuğçe karaoğlan) da çok çok iyiler.
hepsi sahnede iki saat canlı şarkı söylüyor, dans ediyorlar.

sahne tasarımı (bengi günay) çok özenli; kostümler, objeler "el emeği göz nuru" tabirini hak ediyorlar; hepsinde ince ince bir sürü detay var.

sahnede 9 kişilik orkestra canlı çalıyor.
oyunun müzikleri tolga çebi'ye ait; iki saat duraksız ve kaliteli müzik.

bir müzikal sahnelemek zor iş. hele de herşeyini sıfırdan yaratıyorsanız.
oyuna dair herşeye çok özenilmiş, çok emek verilmiş. sahnede oyuncu ve müzisyen performansları mükemmel.
oyun atölyesi bu zor işin altından hakkıyla çıkmış.
belki de istanbul'da sezonun en iyi yapımı!

[ancak;
bana "7"nin içeriği hafif ve kurgusu düz geldi; hoşça vakit geçirmenin ötesine geçemedim.
haddim değil ama bana [kim oluyorsam!] kalsaydı, o güzelim shakespeare oyunlarından bambaşka bir kolaj yapardım; karanlık, kasvetli, kırmızısı koyu, tutkusu bol, hafif melankolik, bir tutam masalsı, ironik ve sert bir toplam olurdu benimkisi. cadısı, soytarısı, kraliçesi bol olurdu.
yıllar önce müşfik kenter, talat halman'ın shakespeare oyunlarından derlediği "kahramanlar ve soytarılar"ı oynamıştı; tek bir koltukla!
ben orada kalmışım...]