"... Tek bildiğimiz şey sona sakladığımız tepki: Alkış yoluyla kutlamanın ses ve duygu olarak nasıl bir şey olduğunu biliyoruz ve böyle kutlamayı seviyoruz, takılıp kaldığımız nokta da burası. Bir tiyatro deneyiminin iki doruğu olabileceğini unutuyoruz. Birinde yaşa sesleri, ayak patırtıları, bağrışmalar ve alkışlarla büyük bir gürültü koparırız; ötekinde bunun tam tersine derin bir suskunluk olur -başkalarıyla paylaşılan deneyimin farkına varmanın ve değerini anlamanın başka bir biçimi. Suskunluğu unuttuk gibi bir şey. Hatta ondan utanıyoruz bile; hiç düşünmeden ellerimizi çırpıyoruz çünkü yapacak başka bir şey bilmiyoruz, suskunluğun da yeri olduğunun, iyi olduğunun farkında değiliz."
- peter brook
çev: ülker ince, hayalbaz kitap
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder