yıllar önce jan garbarek'in hillard ensemble ile verdiği konser bunlardan biriydi. konser başlangıcında jan garbarek sahnede saksafonunu çalarken, hillard ensemble'ın dört üyesi ise aya irini'nin farklı noktalarına dağılmış bir yandan şarkı söylerken bir yandan da bulundukları yerden sahneye doğru yavaş adımlarla yürümüşlerdi. müziğin sesi, şancıların mekandaki hareketi sayesinde aya irini'nin bütün hücrelerine nüfuz etmiş, yapıyı bütünüyle kaplamıştı. çok etkileyiciydi!
bu akşam da aya irini'ye çok yakışan, kolay kolay denk gelmeyecek bir buluşmaya tanık olduğumuz, muhteşem bir konser izledik.
"ustalarla buluşma": alim kasimov, erkan oğur ve derya türkan. hepsi kendi dallarında usta üç isim. alim kasimov'un kızı fergana kasimov da konserin ikinci bölümünde üçlüye eşlik etti.
akşam ile yatsı ezanları arasına denk getirilen konserin sonunda, dinmeyen alkışlara ve bravolara cevap olarak verilen bis parçasından hemen önce, alim kasimov spontane olduğu hareketlerinden belli anlık bir kararla sahnenin önündeki yerinden kalkıp tam apsisin altına gitti ve mikrofonsuz, eşliksiz bir ağıt yaktı. şaşkınlık ve hayranlıkla büyülenmiş seyirci önce bir alkşladı, sonra sustu, apsisden yansıyan tek bir yanık ses mekanı doldurdu...
işte, bütünü çok etkileyici olmasına rağmen, konseri özellikle aya irini'ye özgü kılan an o andı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder