çok garip! iki hanım eleştirmen; biri guardian'da judith mackrell, diğeri telegraph'ta sarah crompton. edinburgh festivali'ndeki "Água" gösterileri ardından yazmışlar. iki yazı da kısa; ve bu kısalıkta bile ikisinin dikkat çektiği sahneler aynı (koca üç saatlik yapıttan iki eleştirmen aynı iki sahneyi cımbızla çekip çıkarmışlar: julie shanahan ve cristiana morganti'nin teatral sahneleri), bazı kullandıkları kelimeler bile aynı ("syncopated"), yazılarını sonlandıran cümlelerin barındırdığı fikirler küçük farklılıklarla neredeyse aynı ("...it is as if you have been on holiday in their company." "...while Bausch takes her company on a paradise vacation,.."). bu kadar da olur mu! bu işin bir matematiği mi var, otomatiğe takmış gibi çıkıyor yazılar!
yine de bir kaç pırıltılı satır; önce crompton, ardından mackrell:
"Civilisation is a fragile thing, Bausch seems to suggest; we are never far from our elemental selves."
"The handling of scale is masterly: a lovers' chase can expand into a ferocious group bacchanale in a second; a stageful of violent emotion can be dissipated with a single dancer's shrug."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder