jodie foster - altın küre konuşması

"Well, for all of you 'SNL' fans, I’m 50! I’m 50! You know, I need to do that without this dress on, but you know, maybe later at Trader Vic’s, boys and girls. What do you say? I’m 50! You know, I was going to bring my walker tonight but it just didn’t go with the cleavage. Robert [Downey Jr.], I want to thank you for everything: for your bat-crazed, rapid-fire brain, the sweet intro. I love you and Susan and I am so grateful that you continually talk me off the ledge when I go on and foam at the mouth and say, 'I’m done with acting, I’m done with acting, I’m really done, I’m done, I’m done.’ Trust me, 47 years in the film business is a long time. You just ask those Golden Globes, because you crazy kids, you’ve been around here forever. You know, Phil you’re a nut, Aida, Scott — thank you for honoring me tonight. It is the most fun party of the year, and tonight I feel like the prom queen. Thank you. Looking at all those clips, you know, the hairdos and the freaky platform shoes, it’s like a home-movie nightmare that just won’t end, and all of these people sitting here at these tables, they’re my family of sorts, you know. Fathers mostly. Executives, producers, the directors, my fellow actors out there, we’ve giggled through love scenes, we’ve punched and cried and spit and vomited and blown snot all over one another — and those are just the costars I liked.

But you know more than anyone else I share my most special memories with members of the crew. Blood-shaking friendships, brothers and sisters. We made movies together, and you can’t get more intimate than that. So while I’m here being all confessional, I guess I have a sudden urge to say something that I’ve never really been able to air in public. So, a declaration that I’m a little nervous about but maybe not quite as nervous as my publicist right now, huh Jennifer? But I’m just going to put it out there, right? Loud and proud, right? So I’m going to need your support on this:
I am single. Yes I am, I am single. No, I’m kidding — but I mean I’m not really kidding, but I’m kind of kidding.
I mean, thank you for the enthusiasm. Can I get a wolf whistle or something?

...be a big coming-out speech tonight because I already did my coming out about a thousand years ago back in the Stone Age, in those very quaint days when a fragile young girl would open up to trusted friends and family and co-workers and then gradually, proudly to everyone who knew her, to everyone she actually met. But now I’m told, apparently that every celebrity is expected to honor the details of their private life with a press conference, a fragrance and a prime-time reality show. You know, you guys might be surprised, but I am not Honey Boo Boo Child. No, I’m sorry, that’s just not me. It never was and it never will be. Please don’t cry because my reality show would be so boring. I would have to make out with Marion Cotillard or I’d have to spank Daniel Craig’s bottom just to stay on the air. It’s not bad work if you can get it, though.

But seriously, if you had been a public figure from the time that you were a toddler, if you’d had to fight for a life that felt real and honest and normal against all odds, then maybe you too might value privacy above all else. Privacy. Someday, in the future, people will look back and remember how beautiful it once was. I have given everything up there from the time that I was 3 years old. That’s reality-show enough, don’t you think? There are a few secrets to keeping your psyche intact over such a long career. The first, love people and stay beside them.

That table over there, 222, way out in Idaho, Paris, Stockholm, that one, next to the bathroom with all the unfamous faces, the very same faces for all these years. My acting agent, Joe Funicello — Joe, do you believe it, 38 years we’ve been working together? Even though he doesn’t count the first eight. Matt Saver, Pat Kingsley, Jennifer Allen, Grant Niman and his uncle Jerry Borack, may he rest in peace. Lifers. My family and friends here tonight and at home, and of course, Mel Gibson. You know you save me too.

There is no way I could ever stand here without acknowledging one of the deepest loves of my life, my heroic co-parent, my ex-partner in love but righteous soul sister in life, my confessor, ski buddy, consigliere, most beloved BFF of 20 years, Cydney Bernard. Thank you, Cyd. I am so proud of our modern family. Our amazing sons, Charlie and Kit, who are my reason to breathe and to evolve, my blood and soul. And boys, in case you didn’t know it, this song, all of this, this song is for you.

This brings me to the greatest influence of my life, my amazing mother, Evelyn. Mom, I know you’re inside those blue eyes somewhere and that there are so many things that you won’t understand tonight. But this is the only important one to take in: I love you, I love you, I love you. And I hope that if I say this three times, it will magically and perfectly enter into your soul, fill you with grace and the joy of knowing that you did good in this life. You’re a great mom. Please take that with you when you’re finally OK to go.
You see, Charlie and Kit, sometimes your mom loses it too. I can’t help but get moony, you know. This feels like the end of one era and the beginning of something else. Scary and exciting and now what?

Well, I may never be up on this stage again, on any stage for that matter. Change, you gotta love it. I will continue to tell stories, to move people by being moved, the greatest job in the world. It’s just that from now on, I may be holding a different talking stick. And maybe it won’t be as sparkly, maybe it won’t open on 3,000 screens, maybe it will be so quiet and delicate that only dogs can hear it whistle. But it will be my writing on the wall. Jodie Foster was here, I still am, and I want to be seen, to be understood deeply and to be not so very lonely. Thank you, all of you, for the company. Here’s to the next 50 years."

...

"tüm SNL hayranları için: 50 yaşındayım. 50 yaşındayım. elbiseyi çıkarıp yapmam gerek aslında ama belki sonra. 50 yaşındayım.
yürütecimle gelecektim ama göğüs dekolteme yakışmadı.
robert, her şey için teşekkür ederim. kurşun hızındaki, çılgın zihnin ve tatlı giriş konuşman için. seni ve susan'ı seviyorum. ne zaman oyunculuğu bırakacağım desem beni ikna ettiğiniz için minnettarım. gerçekten bırakacağım. bırakacağım. bırakacağım. inanın, sinema işinde 47 sene çok uzun bir süre. esas altın kürecilere sormanız lazım: siz ezelden beri buradasınız. phil, sen manyaksın. aida, scott.. bu gece beni şereflendirdiğiniz için teşekkürler. yılın en eğlenceli partisi bu ve ben kendimi partinin kraliçesi gibi hissediyorum.
az önce filmlerimden sahneleri izlerken; saçlar, garip platform ayakkabılar; sanki bitmek bilmeyen bir ev videosu kabusu gibiydi.
bu masalarda oturan insanlar benim ailem sayılır. çoğunlukla da babam: yöneticiler, yapımcılar, yönetmenler.. oyuncu dostlarım.. aşk sahnelerini çekerken birlikte kıkırdadık, yumruklaştık, ağladık, tükürdük, kustuk, sümüğümüzü birbirimize sildik.. üstelik sevdiğim oyunculardı bunlar.
ama en özel anlarımı ekiptelerle paylaşmışımdır. kan kardeşi olduk, dost olduk. birlikte filmler çektik. bundan daha samimi olunamaz.
buraya çıkıp itiraflara başladım. anlaşılan hiçbir zaman halkın karşısında söyleyemediğim şeyler söyleme ihtiyacı duyuyorum. bu açıklama nedeniyle biraz gerginim. basın danışmanım kadar değil tabii, değil mi jennifer? ama söyleyeceğim işte. yüksek sesle ve gururla. bu konuda desteğinize ihtiyacım olacak. ben... bekarım. evet, bekarım. hayır şaka yapıyorum. aslında şaka değil ama şaka.
heyecanınız için teşekkür ederim. biraz ıslık çalsanıza.
gerçekten; umarım bu gece büyük bir açılma konuşması yapmadığım için hayal kırıklığına uğramazsınız. çünkü ben zaten bin yıl önce açılmıştım. taa taş çağında. hassas bir genç kızın güvendiği dostlarına, ailesine, iş arkadaşlarına ve giderek onu tanıyan herkese, gerçekten tanıştığı herkese gururla açıldığı bir zamandı. ama anlaşılan artık her ünlü kişinin özel hayatının ayrıntılarını basın toplantısı yapıp, parfüm çıkarıp, prime time'da reality programı yaparak aktarması gerekiyormuş. şaşıracaksınız ama ben honey boo boo çocuğu değilim. hayır üzgünüm. ben öyle biri değilim. hiç olmadım, olmayacağım da. ama bu yüzden ağlamayın. reality programı yapsam çok sıkıcı olurdu. sırf yayından kaldırılmamak için marion cotillard ile öpüşmem, daniel craig'in poposuna şaplak atmam filan gerekirdi. gerçi fena olmazdı.
ama cidden; siz de bebekliğinizden beri halkın gözü önünde olsaydınız, her şeye rağmen gerçek, dürüst ve normal bir hayat için mücadele etmek zorunda kalsaydınız, belki siz de mahremiyeti her şeyin üzerinde tutardınız. mahremiyet.
günün birinde, gelecekte insanlar geri dönüp bakacak ve her şeyin ne kadar güzel olduğunu hasretle anacak. ben 3 yaşımdan beri her şeyimi bu işe verdim. bu kadar reality programı yetmez mi!
böyle uzun bir kariyerde aklınızı sağlam tutmanın bir kaç sırrı vardır. ilki: insanları sevmek ve yanlarında olmak. şu masa: 222 numaralı: idaho, paris, stockholm. şu diğeri: tuvaletin aynındaki; ünsüzlerin oturduğu masadaki yüzler; yıllardır aynı yüzler.
menajerim joe funicello. joe, inanabiliyor musun, 38 yıldır birlikte çalışıyoruz, gerçi sen ilk sekiz yılı saymasan da. matt saver, pat kingsley, jennifer allen, grant niman ve amcası jeryy borack, huzur içinde yatsın.
hayatım boyunca buradaki ve evlerindeki arkadaşlarım ve ailem, ve tabii ki mel gibson. sen de beni kurtardın biliyorsun.
hayatımın en büyük aşklarından birini anmadan burada duramam: çocuklarımın kahraman ikinci annesi, eski aşk partnerim, hayat boyu kızkardeşim, sırdaşım, kayak arkadaşım, danışmanım ve 20 yıllık ebedi dostum cydney bernard. teşekkür ederim cyd.
modern ailemizle gurur duyuyorum; muhteşem oğullarım charlie ve kit; yaşama sebebim, canım, kanım, ruhum. çocuklar bilmiyorsanız diye söyleyeyim: bu şarkı, tüm bunlar, bu şarkı sizin için.
böylece hayatımı en derinden etkileyen kişiye geliyorum: muhteşem annem evelyn. anne, hala o mavi gözlerin ardındasın biliyorum. bu gece anlayamayacağın çok şey olacak, ama zaten anlaman gereken bir tek önemli şey var: seni seviyorum, seni seviyorum, seni seviyorum. ve bunu üç kez söylersem büyülü bir şekilde ruhuna nüfuz eder, içini rahmetle ve iyi bir hayat yaşadığın bilgisinin sevinciyle doldurur. muhteşemsin anne! gitmeye hazır olduğunda lütfen bunu da yanında götür.
gördünüz mü charlie ve kit? bazen anneniz de kendini kaybediyor.
düşüncelere dalmadan edemiyorum. bir dönemin sonu, başka birinin başlangıcı gibi geliyor; ürkütücü ve heyecan verici. şimdi ne olacak? bir daha asla bu sahneye çıkmayacağım. hatta hiçbir sahneye çıkmayacağım. değişimi sevmek lazım. öyküler anlatmaya devam edeceğim. kendim duygulanarak insanları duygulandıracağım; dünyanın en iyi işi bu. ama sesim artık başka yerlerde çıkacak. belki bu kadar ışıltı olmayacak, belki 3000 salonda birden gösterime girmeyecek, belki de o kadar sessiz ve hassas olacak ki, sadece köpekler duyacak. ama bu işareti ben çakmış olacağım. jodie foster buradaydı. hala buradayım. görülmek ve anlaşılmak istiyorum; ve yalnız olmak istemiyorum.
dostluğunuz için hepinize teşekkür ederim. gelecek 50 yıla!"