bir haftası dolmaya yakın festivalde seyrettiğim ve etkilendiğim tek film ann hui'nin "sade bir hayat"ı (tao jie) oldu. hong kong-çin yapımı film türkçe adı gibi sade ve duru bir sinema diliyle vefa, dostluk ve yaşlılığı anlatıyordu. hüzünlüydü biraz, biraz da iç burkuyordu, ama kesinlikle karamsar değildi; insancıl ve alçakgönüllü yaklaşımıyla güleryüzlü bir filmdi. kolaylıkla duygu sömürüsüne kayabilecek bir çok sahne, avrupalı yeni gerçekçilerin mesafeli soğukkanlılığına da prim vermeden, usta bir dengede akıp gitti.
çok güzel ifade etmişsin...
YanıtlaSil