işte size esrarengiz bir kahraman: sürücü.
sürücü, "sürücü" (drive) filminin, adı bile zikredilmeyen, geçmişine dair hiç bir şey anlatılmayan, karakter özellikleri olarak da az konuşan, asosyal, çekingen [?] protagonisti.
film ilerledikçe işler sarpa sarar ve biz seyirciler olarak sürücü'nün "kabiliyetleri" konusunda daha fazla bilgi sahibi oluruz. ama sadece "kabiliyetleri" konusunda. sürücü'nün geçmişi, karakteri veya geleceği hep karanlıkta kalır.
içinde fırtınalar koparken yüzeyde hiç bir hareketin hissedilmediği sürücü, kontrolden çıktığında ise, akrep gibi kendini sokar.
nicolas winding refn'in yönetmenliğini yaptığı "drive" jenerik yazıları ve müziğiyle 80'lere öykünüyor. hatta, 80'lerin popüler aktörleri albert brooks ile ron perlman filmde rol alıyorlar ve çok iyiler; sanki bu film onlara da bir saygı duruşu. tarantino yapardı böyle kıvraklıklar; eski, unutulmuş oyuncuları bulur, yeniden parlamalarını sağlardı.
gözlerinin içi ışıl ışıl, gamzelerini çıkartan gülüşüyle her rolün altından kalkabileceğini zanneden carey mulligan "utanç"taki performansıyla beni heveslendirmişti, "drive"da tekrar aynı vitese geri dönmüş. şirin kız olmanın ötesine geçebilecek mi, yoksa hep öyle mi kalacak, zamanla göreceğiz...
"lars and the real girl"de herkesi kendisine hayran bırakan ryan gosling ise, fassbender ve oldman ile birlikte derinden akan erkek oyuncular kervanına katıldı. hollywood'da çok az oyuncunun cesaret edebileceği denli kendini geri çekerek oynuyor; içten içe. takdiri fazlasıyla hak ediyor.
"drive" ya tapılacak ya da nefret edilecek bir film; arası pek mümkün değil sanki.
tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder