"basit bir ev kazası" hala sahnede!

"basit bir ev kazası" hakkında 1.5 yıl önceki izlenim yazımın son cümlelerinden biri "bu sıcak mayıs pazarında caddebostan gibi dış mekan olanakları zengin bir semtteki bir salonu bu kadar doldurabiliyorsa bir oyun, eminim gelecek sezon da oynar. oynamalı, çünkü hala seyretmemiş olanlar var ve kesinlikle kaçırmamak lazım!" idi.
yazımın üzerinden bir sezon geçti, ikincisinin başındayız, "basit bir ev kazası" hala sahnede.

bu akşam ailemi götürme bahanesiyle, oyunu ikinci kere seyrettim. üniversite yıllarımdan beri, çok beğenmiş olsam da kolay kolay bir oyuna ikinci kere gitme imkanı yaratamıyordum kendime. "basit bir ev kazası" ikinci kere seyredilmeyi hak eden oyunlardan. ilk izleyişin verdiği etkinin ikincisinde sönmediği bir oyun.

iyi bir tiyatro için gerekli -ve aslında yeterli- olan iki temel unsur; sağlam metin ve başarılı oyunculuk bu oyunda birleşiyor.
günay karacaoğlu aynı enerjik, aynı pozitif haliyle hala sahnede songül'e hayat veriyor. bir kere daha kendisine hayran oldum ve bir kere daha oyunun yazarı ve yönetmeni murat ipek'e.
bu kadar mı pırıltılı yazılır bir oyun; bu kadar mı lafarası söylenen, önemsizmiş gibi duran sözler, küçük detaylar fazlalık gibi durmaz, tersine kuvvetlendirir dramayı.
murat ipek bu kadar mı iyi analiz etmiş türk insanının halet-i ruhiyesini; 60'lı 70'li yılların türk filmlerini, heidi'yi, barbara cartland romanlarını; komediyle karışık trajedisini lise mezunu orta sınıf türk ev kadınının dünyasını.

bu akşam akatlar kültür merkezinin yarısını dolduran seyircilerin arasında tanınmış tiyatrocuları da fark edince, demek ki hala seyircisi bitmemiş bu oyunun diye geçirdim içimden.

"basit bir ev kazası" her hafta istanbul'un başka bir köşesinde...