nacera belaza’nın “sur le fil” adlı işinde dansçı bedenleri ışık ve ses gibi immateryalleşti, mekanın içinde sesin ve ışığın serbestçe ve fütursuzca her an hareket halinde olmaları gibi, ses ve ışıkla birlikte dolandılar. belaza bir simyacı gibi üç öğeyi kararınca karıştırdı. üçü; ses, ışık ve bedenler kah birbirinin içinde eridi, bütün oldu kah çarpıştı patlama oldu kah birbirine teğet geçti, birbirinin içinden geçti kendisi kaldı. ışık kadar karanlık, ses kadar sessizlik, bedenin materyal hali kadar immateryalliği görüldü, hissedildi, algılandı sahne mekanında.
“sur le fil” (ip üstünde) dünyada bir köşe’nin dünya düz? başlıklı üçüncü edisyonunun nefes kesici işlerinden biriydi. hiç bitmeseydi dedirten bir 40 dakikaydı.
bu işi üçüncü kere seyreden fatih gençkal’e imrenmemek elde değil! bütün festival ekibine kocaman bir teşekkür!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder