mehmet kerem özel'in hayata ve sanata dair yaşadıklarını, takip ettiklerini, tanık olduklarını ve izlenimlerini paylaştığı günlüğü. [for english version please visit danzon2017.blogspot.com.tr]
1 Temmuz 2015 Çarşamba
43. uluslararası istanbul müzik festivali, bilanço
. barış için müzik orkestrası - sascha goetzel ***** (25hzr, lütfi kırdar kongre ve sergi sarayı)
. gidon kremer & kremerata baltica ***** (02hzr, lütfi kırdar kongre ve sergi sarayı)
. patricia kopatchinskaja – sol gabetta – polina leschenko ***** (15hzr, boğaziçi üniversitesi albert long hall)
. borusan quartet – cuarteto casals ***** (18hzr, boğaziçi üniversitesi albert long hall)
. christian tetzlaff – paavo jarvi – deutsche kammerphilarmonie bremen ****.5 (24hzr, aya irini müzesi)
. boris berezovski & borodin dörtlüsü ****.5 (04hzr, aya irini müzesi)
. lars vogt – paavo jarvi – deutsche kammerphilarmonie bremen ****.5 (25hzr, lütfi kırdar kongre ve sergi sarayı)
. magdalena kozena – emmanuelle haim – les solistes du concert d’astree **** (23hzr, aya irini müzesi)
. kim kashkashian & peter nagy **** (10hzr, surp vortvots vorodman kilisesi)
. alliage quartet & jozsef landvey ***.5 (08hzr, süreyya operası)
. berlin filarmoni’nin 12 cellisti *** (01hzr, aya irini müzesi)
. ingolf wunder – minetti quartet – wolfgang resch – sascha el mouissi *** (19hzr, avusturya kültür ofisi)
bu seneki festival son yılların en sağlam ve sıkı olanıydı. her konser bilet almaya değerdi. gittiklerimin hiç birinden neredeyse hiç pişman olmadım.
programı mükemmel olan bu seneki festivalde maalesef boş koltuklar da çoktu. hele de festivalin doruğunu oluşturan deutsche kammerphilarmonie bremen konserlerinde, özellikle lütfi kırdar'daki ikincisinde salonun üçte ikisinden çoğunun boş olmasını sadece ben değil, salondaki bir çok diğer seyirci de dert edindi; üzüldük açıkçası.
bir kaç eleştiri yapmadan da olamayacağım:
. bir festivalin "yerleşik konuk orkestrası"ndan, yani deutsche kammerphilarmonie bremen'den ikiden daha fazla konser beklerdim. herhangi bir orkestra da bir festivalde iki konser verebilir; yerleşik konuk orkestra söz konusu olunca insan üç-dört konser olmasını bekliyor; hele de "brahms aydınlanması" demişlerdi iki konserlerine; devamında bestecinin diğer iki senfonisi çalabilirlerdi; hadi dördüncü konserde de 1. piyano ve keman-viyolonsel konçertoları olabilirdi..
. bu kadar iyi bir senenin afişi de keşke program kadar mükemmel olsaydı. afiş demeye bin şahit ister! grafik tasarımın bu kadar ileri olduğu ülkemizde herhangi bir üniversitenin grafik bölümü öğrencisi bile çok daha dikakt çekicisini tasarlardı.
. burası türkiye mi yoksa ingilizce konuşulan bir ülke mi? neden bazı konserler öncesindeki söyleşiler sadece ingilizce idi?!! eski senelerde yabancı konuklarla söyleşildiği etkinliklerde çeviri yapılmamasını anlayabilirim; zaman kısa, çeviri hem hantallaştırıyor hem de zamanı azaltıyor. ancak, bu seneki hanımefendi müzik camiasının çok önemli bir ismi miydi ki, anlattıkları çok özgün ve değerli miydi ki; davet edilmiş konuşuyordu; bence çok yadırgatıcıydı! müzik festivalimiz şu "seçkinci" damarından ne zaman kurtulacak!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder