"kinyas ve kayra"dan

"Ayaklarımı yalatmaya başladığımda okyanusa, üstümdekileri çoktan çıkarmıştım. Suya girmekse fazlasıyla kolay oldu. Eski bir dost gibi uzun uzun kucakladı beni. Ölçüsüz hareketleriyle istemeden zarar veren iri kıyım bir dost gibi savurdu köpüklerinin arasına. Birkaç yudum aldım eşsiz sudan. Genzim yandı. Ama şimdiye kadar on binlerce insanı boğmuş dalgalardan bir tanesini yiyip bitirdiğimi düşününce kendimi iyi hissettim. Benim dışımda görüş mesafemin içinde kimse yoktu…

Sudan çıkıp kuma sırtüstü yattım. Masmavi bir gökyüzü. Gözlerimi kıstım önce, bakamadım. Vazgeçtim görmekten. Indirdim gözkapaklarımı. Karanlık ama gecelerdeki gibi değil. Gündüzün aydınlığı sıkışmıştı gözkapaklarım ile gözlerimin arasına. Yalnızdım. Ve bir hayvan kadar huzurluydum…"

- Hakan Günday

Doğan Kitap